قالی‌های نقش برجسته دارای انواع زیادی میباشد: نقش پر رنگ مورد مفتول، مورد زربفت شماره قالیشویی در مشهد مورد گلیم، مورد گلیم دورو و زمینه کرک و ابریشم. فرش پر اسم و رسم ایرانی مجال ساسانیان، به نام بهارستان است که بنا به داستان تاریخی، زربفت گوهرنشان و به عنوان مثال فرش‌های نقش پررنگ بوده هست.
فرش دورو: این فرش‌ها دارای دو نقش در دو روی فرش هستند که با رنگ‌های گونه گونی بافته شده‌اند و نوآوری هنرمندان قالی کشور‌ایران میباشد. در بافت این نوع فرش، به دو طرز کار میشود. دو نفر بافنده‌ی ماهر هم زمان در پشت و روی دار قرار می گیرند و هر یک براساس نقشه‌ی مربوط به خود استارت به بافتن می‌کند. بافت قالی‌های دورو بسیار فنی هست و بافندگان باید مهارت خاصی داشته باشند.
فرش صورت ای: این فرش‌ها به رخ نگاری شخصیت‌های ملی، مذهبی، اسطوره ای، هنری، ادبی، سیاسی و اجتماعی می‌پردازند و بیشتر تصاویر به صورت مینیاتوری استعمال میگردد. در طراحی و بافت فرش‌های مینیاتوری، بایستی مهارت و تخصص زیادی به کار رود، زیرا کوچکترین کجروی و نابرابری تصویر با شکل‌ی واقعی شخص، فرش را از شکل اساسی خود به دور می‌کند. در شکل بافی، گره‌های تک تاری،آویز، آزاد، دو رنگ، کمکی و مقلوب استفاده می شود. در به کارگیری از این گره ها، بافنده ممکن میباشد در یک محل بافت، به جای یک گره، از دو تا شش گره سود گیرد.
فرش منظره‌ای (مناظر و مرایا- پرسپکتیو): طبیعت، باغ و گونه های گل و گیاه و دشت از قدیم، الهام‌نصیب طراحان فرش کشور‌ایران بوده است. باغ یادآورنده‌ی فردوس موعود، همه گیرترین نمونه‌ی منظره بافی می باشد. در منظره بافی، از سایه و روشن بسیار استفاده میگردد، بنابراین تنوع رنگ می بایست زیاد باشد. هنر نقاشی کردن ایرانیان و استعمال از رنگ‌های روشن و تیره در همین طرح‌ها محسوس میباشد.
قالی‌های نقش برجسته دارای انواع زیادی میباشد: نقش پر رنگ مورد مفتول، مورد زربفت شماره قالیشویی در مشهد مورد گلیم، مورد گلیم دورو و زمینه کرک و ابریشم. فرش پر اسم و رسم ایرانی مجال ساسانیان، به نام بهارستان است که بنا به داستان تاریخی، زربفت گوهرنشان و به عنوان مثال فرش‌های نقش پررنگ بوده هست.
فرش دورو: این فرش‌ها دارای دو نقش در دو روی فرش هستند که با رنگ‌های گونه گونی بافته شده‌اند و نوآوری هنرمندان قالی کشور‌ایران میباشد. در بافت این نوع فرش، به دو طرز کار میشود. دو نفر بافنده‌ی ماهر هم زمان در پشت و روی دار قرار می گیرند و هر یک براساس نقشه‌ی مربوط به خود استارت به بافتن می‌کند. بافت قالی‌های دورو بسیار فنی هست و بافندگان باید مهارت خاصی داشته باشند.
فرش صورت ای: این فرش‌ها به رخ نگاری شخصیت‌های ملی، مذهبی، اسطوره ای، هنری، ادبی، سیاسی و اجتماعی می‌پردازند و بیشتر تصاویر به صورت مینیاتوری استعمال میگردد. در طراحی و بافت فرش‌های مینیاتوری، بایستی مهارت و تخصص زیادی به کار رود، زیرا کوچکترین کجروی و نابرابری تصویر با شکل‌ی واقعی شخص، فرش را از شکل اساسی خود به دور می‌کند. در شکل بافی، گره‌های تک تاری،آویز، آزاد، دو رنگ، کمکی و مقلوب استفاده می شود. در به کارگیری از این گره ها، بافنده ممکن میباشد در یک محل بافت، به جای یک گره، از دو تا شش گره سود گیرد.
فرش منظره‌ای (مناظر و مرایا- پرسپکتیو): طبیعت، باغ و گونه های گل و گیاه و دشت از قدیم، الهام‌نصیب طراحان فرش کشور‌ایران بوده است. باغ یادآورنده‌ی فردوس موعود، همه گیرترین نمونه‌ی منظره بافی می باشد. در منظره بافی، از سایه و روشن بسیار استفاده میگردد، بنابراین تنوع رنگ می بایست زیاد باشد. هنر نقاشی کردن ایرانیان و استعمال از رنگ‌های روشن و تیره در همین طرح‌ها محسوس میباشد.
انواع الیاف موکت