برای بافت گلیم در اصل بافندگان از طرح های چاپی به کار گیری نمی‌کنند شماره قالیشویی در مشهد و بیشتر طرح های به عمل رفته درین گلیم ها نتیجه ها خلاقیت فرضی بافندگان این نوع منسوجات میباشد و افزون بر آن در بافت این نوع گلیم ها از ابزار هایی مانند دار عمودی و افقی، قیچی، کتف، سیخ پودکشی، کوجی و هاف و…به کار گیری می کردند.
گلیم بافان برای بافت گلیم در آغاز یک طرح کلی را ترسیم می نمایند آنگاه با به کار گیری از دار قالی استارت به چله کشی می نمایند که می اقتدار آن را مهمترین مرحله بافت گلیم دانست و این مرحله به نحوه های مختلفی مانند چله کشی به شیوه اهل ایران یا این که به نحوه ترکی و یا این که تلفیقی از هر دو جاری ساختن می‌گیرد و یکی‌از نکات اصلی در چله کشی برای گلیم این میباشد که نباید نخ های باطن دار قالی خیلی کشیده شوند و مال این نخ ها عموما از پنبه و یا این که پشم میباشد. مرحله بعدی بافتن چندین ستون بی آلایش میباشد که تحت عنوان بنای بافت ما از آن حافظه می‌شود و مرحله بعدی بافت گلیم با به کارگیری از پود های رنگی میباشد و این مرحله شیوه هایی دارااست که عبارتند از 1. متعادل
2. پودرو
3. تاررو
4. چاکدار
5. تک قلاب
6. جفت قلاب
7. بافت با پود اضافه و… .
اشکال طرح های گلیم
با اینکه بعداز ظهور اسلام در جمهوری اسلامی ایران تصویرگری تا حدودی کمتر حادثه می به زمین خورد به دلیل آن که بافندگان از تصویر گری حیوان ها درین زمان نهی شده بودند البته با این وجود آرم هایی وجود داشتند که از نسلی به نسل آنگاه منتقل می شدند.
گلیم هایی که بافته می‌شد گهگاه نتایج از انواع بی آلایش هندسی بود و گهگاه نیز نتایج مخلوط اشکال متعدد گونه های بغرنج بود که دقت هر پژوهشگر فضولی را جلب می‌کرد. بافندگان گلیم کارایی داشتند تنی چند از نقش های بی آلایش را فراگیرند و آن‌ها‌را در پباده سازی خویش به کار گیری نمایند و این زمینه سبب ساز بی اهمیتی و سطحی بودن پباده سازی به جهت تاسی آن ها نمیشد به این دلیل‌که در استعمال از طرح های تزیینی در جای مطلوب نیاز به توجه و دقت فراوانی داراست که آرم از سطحی نگری نیست.
از‌آنجا‌که ادراک ماهیت بافته های قومی یکی شیوه های ارج نهادن به آن میباشد به‌دنبال به نظارت چندین گزینه می‌پردازیم.
گلیم قشقایی
ایل قشقایی به جهت داشتن بخش ها مطلوب و عظیم برای ییلاق و قشلاق بین بقیه ایلات پر رنگ خیس میباشد و به همین ادله اعتنا اکثری از دانشمندان را جلب نموده است و همینطور به جهت بزرگ بودن بخشها آن دارنده اشکال مختلفی از دست بافته با محصول و طرح های گوناگون میباشد. ایل قشقایی بیشتر در فصل‌تابستان و در ارتفاعات زاگرس به بافتن گلیم سرگرم می شدند؛ آن‌ها برای بافت این گلیم ها از پشم های حرفه ای بلند و سفت گوسفندان که در ماه های اردیبهشت ماه و خرداد ماه چیده بودند و در رودخانه های فصلی آنان را شسته بودند استعمال می کردند.
طرز بافت گونه های گلیم های قشقایی بدین شکل میباشد که نخست بافنده استارت به گیس بافی می نماید بعد از آن آغاز به بافت گلیم می نمایند به‌این شکل که چندین رج بی آلایش به طور دو رج رو و یا این که تعدادی رج معمولی که درین نحوه مجدد دو رج رو و رو رج پایین بافته می‌گردد.
در مرحله بعد از آن بافنده طبق نقشه از پیش رقم خورده یا این که نقشه فرضی که داراست با به کارگیری از نخ های رنگی که اکثرا توسط رنگ های گیاهی رنگ گردیده اند به طور عبور نخ ها از لا به لای تارهای گلیم آن را می بافد.
به هر ستون پود یک رج می‌گویند و بر روی هر رج بافته گردیده موردنیاز میباشد تا دفتین بزنند تا تار و پود گلیم از استحکام خیر برخوردار باشد.
برای بافت گلیم در اصل بافندگان از طرح های چاپی به کار گیری نمی‌کنند شماره قالیشویی در مشهد و بیشتر طرح های به عمل رفته درین گلیم ها نتیجه ها خلاقیت فرضی بافندگان این نوع منسوجات میباشد و افزون بر آن در بافت این نوع گلیم ها از ابزار هایی مانند دار عمودی و افقی، قیچی، کتف، سیخ پودکشی، کوجی و هاف و…به کار گیری می کردند.
گلیم بافان برای بافت گلیم در آغاز یک طرح کلی را ترسیم می نمایند آنگاه با به کار گیری از دار قالی استارت به چله کشی می نمایند که می اقتدار آن را مهمترین مرحله بافت گلیم دانست و این مرحله به نحوه های مختلفی مانند چله کشی به شیوه اهل ایران یا این که به نحوه ترکی و یا این که تلفیقی از هر دو جاری ساختن می‌گیرد و یکی‌از نکات اصلی در چله کشی برای گلیم این میباشد که نباید نخ های باطن دار قالی خیلی کشیده شوند و مال این نخ ها عموما از پنبه و یا این که پشم میباشد. مرحله بعدی بافتن چندین ستون بی آلایش میباشد که تحت عنوان بنای بافت ما از آن حافظه می‌شود و مرحله بعدی بافت گلیم با به کارگیری از پود های رنگی میباشد و این مرحله شیوه هایی دارااست که عبارتند از 1. متعادل
2. پودرو
3. تاررو
4. چاکدار
5. تک قلاب
6. جفت قلاب
7. بافت با پود اضافه و… .
اشکال طرح های گلیم
با اینکه بعداز ظهور اسلام در جمهوری اسلامی ایران تصویرگری تا حدودی کمتر حادثه می به زمین خورد به دلیل آن که بافندگان از تصویر گری حیوان ها درین زمان نهی شده بودند البته با این وجود آرم هایی وجود داشتند که از نسلی به نسل آنگاه منتقل می شدند.
گلیم هایی که بافته می‌شد گهگاه نتایج از انواع بی آلایش هندسی بود و گهگاه نیز نتایج مخلوط اشکال متعدد گونه های بغرنج بود که دقت هر پژوهشگر فضولی را جلب می‌کرد. بافندگان گلیم کارایی داشتند تنی چند از نقش های بی آلایش را فراگیرند و آن‌ها‌را در پباده سازی خویش به کار گیری نمایند و این زمینه سبب ساز بی اهمیتی و سطحی بودن پباده سازی به جهت تاسی آن ها نمیشد به این دلیل‌که در استعمال از طرح های تزیینی در جای مطلوب نیاز به توجه و دقت فراوانی داراست که آرم از سطحی نگری نیست.
از‌آنجا‌که ادراک ماهیت بافته های قومی یکی شیوه های ارج نهادن به آن میباشد به‌دنبال به نظارت چندین گزینه می‌پردازیم.
گلیم قشقایی
ایل قشقایی به جهت داشتن بخش ها مطلوب و عظیم برای ییلاق و قشلاق بین بقیه ایلات پر رنگ خیس میباشد و به همین ادله اعتنا اکثری از دانشمندان را جلب نموده است و همینطور به جهت بزرگ بودن بخشها آن دارنده اشکال مختلفی از دست بافته با محصول و طرح های گوناگون میباشد. ایل قشقایی بیشتر در فصل‌تابستان و در ارتفاعات زاگرس به بافتن گلیم سرگرم می شدند؛ آن‌ها برای بافت این گلیم ها از پشم های حرفه ای بلند و سفت گوسفندان که در ماه های اردیبهشت ماه و خرداد ماه چیده بودند و در رودخانه های فصلی آنان را شسته بودند استعمال می کردند.
طرز بافت گونه های گلیم های قشقایی بدین شکل میباشد که نخست بافنده استارت به گیس بافی می نماید بعد از آن آغاز به بافت گلیم می نمایند به‌این شکل که چندین رج بی آلایش به طور دو رج رو و یا این که تعدادی رج معمولی که درین نحوه مجدد دو رج رو و رو رج پایین بافته می‌گردد.
در مرحله بعد از آن بافنده طبق نقشه از پیش رقم خورده یا این که نقشه فرضی که داراست با به کارگیری از نخ های رنگی که اکثرا توسط رنگ های گیاهی رنگ گردیده اند به طور عبور نخ ها از لا به لای تارهای گلیم آن را می بافد.
به هر ستون پود یک رج می‌گویند و بر روی هر رج بافته گردیده موردنیاز میباشد تا دفتین بزنند تا تار و پود گلیم از استحکام خیر برخوردار باشد.
انواع الیاف موکت